Onu Görüyorum. Kalabalık Bi Caddedeyiz.
O Çok Etkileyici.
İsmini Bilmiyorum Ama Onu Tanıyor Gibiyim.
Onu Tanımıyorum Ama Herşeyini Biliyorum.
Ve Sonra, Dünyadaki Patlama Sesleriyle Uyanıyorum.
Sene: 14.05.2077
Saat: 06:45
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kurtadamlar Savaşı Kaybetti,
Savaşı Biz Kazandık Ama Dünyamızı Kaybettik :(
Savaşı Bizim Kazanmamıza Rağmen Hala Savaşıyorlar.
Her Geçen Gün İnsansız Hava Araçlarına Saldırıp Enerji Küplerini Çalıyorlar.
Angela Ve Ben 47. Bölge'de Çalışıyoruz.
O Benim Komut'cum
Düşen Hava Araçlarının Yerini Gösterir Çevre İle İlgili Bilgi Verir.
Yeni Dünyamız Olan Blarnus'a Gitmek İçin Son 2 Haftamız Kaldı.
Hava Aracımıda Alıp Dünya'ya İndim
İlk İşim Deniz'deki Suyu Yeni Dünyamıza Çeken Optar'lara Bakıp
Sonra Düşen 65 ve 42'yi Onarmaya Gideceğim.
Optar'lara Bakarken Birinin Sızdırdığını Farkettim.
Angela'ya Haber Verdim Ve Ordan Uzaklaştım.
65 Bir Futbol Stadyum'una 42 İse Bir Mağara'nın İçine Düşmüştü.
65'in Yanına Gittim
Baya İyi İş Çıkarmıştı Etrafında 7 Adet Kurt Adam Vardı.
Ve Tahmin Ettiğim Gibi 65'in Enerji Küpü'de Çalınmıştı.
65'i Onardım.
Burası 2017'de Oynanan Son Champion Maçının Oynandığı Yerdi.
O Maçı Hatırlıyorum.
Staphen Moody'nin Attığı Son Golle
Kazanılan O Maç
Herkezin Bağırdığını Hatırlıyorum.
Angela'dan Gelen İleti Üzerine Hayal Kurmayı Bırakıp
42'yi Tamir Etmeye Gidiyorum
Mağara'nın Yanına Geldiğimde,
Halat'ı Hava Aracına Bağlayıp Mağara'Ya İndim
Az Sonra Başıma Gelecekleri Bilmeden.
42 Bir Örtü'nün Altındaydı.
Bir Demirin Üstünde Oraya gittim
Örtüyü Kaldırdım Ama İçinde Lanet Olası Bir Gülle Vardı.
Birden Yere Düştüm.
Bir İp Beni Aşşağı Çekiyordu.
Uzun Süre Sonra Silahımla İpe Ateş Ettim.
Hızla Çıkışa Doğru Gidiyordum.
Kırmızı Gözler Beni İzliyordu, Çok Heyecanlanmıştım
O Boşluğu Zıplayarak Geçtim Silah'ım Elimden Kayıp Düştü
Son Anda İpe Tutunup Yukarı Çıkıyordum
Derin Bi Nefes Aldım O Kırmızı Gözlere Kahkaha Attım.
Taki İp Kopmadan 2 Saniye Önce.
İpe Dışardan Biri Ateş Etti.
Yere Yapıştım 10'larca Kurt.
Üstüme Koşuyordu.
Birden Bir Gürültü Duydum.
66 İçeri Dalıp Kurt Adam'ların Hepsini Öldürdü.
İşte Bu Kez Gerçekten Kahkaha Atmıştım.
66 Ya Tutunup Yukarı Çıktım.
Hava Aracına Binip O Bölgeyi Terkettim.
Taki Evime Dönene Kadar Çok Zaman Vardı Optar'ları Kontrol Ettikten Sonra
İlerliyordum.
Angela, Radyasyonlu Bölgeye Girdiğimi Hemen Çıkmazsam
Orda Küle Dönüşebileceğimi Söyledi.
Ordan Çıkıp Alanımıza Döndüm.
Aklıma Biyere Dönmek Geldi.
Gerçek Evime.
Kimsenin Bilmediği Bir Yere.
Orman'a !
Orman'a Girdikten Sonra Dere Kenarındaki Eski Evime Gittim.
O Rüyamda Gördüğüm Gözlük Bile Ordaydı.
Birazcık Olsun.
İnsan Elbiseleri Giyip Çimlere Uzandım.
Sadece Sessizlik.
Uyandığımda Çok Geç Olmuştu.
Görev Elbiselerimi Giyip Gökteki Evime Yola Çıktım.
Bembeyaz Elbiseler O Kadar Savaştan Sonra.
Kararmıştı Eve Gittiğimde Angela Bana Ne Olduğunu Sordu.
Ona Pek Bişey Anlatmadım.
Çok Yorgundum Hemen Yatmak İstiyordum.
Üstümü Giyip Uzandım. Çok Geçmeden Uyumuştum Bile.
Yine O Lanet Rüya'yı Görmüştüm. Ama Bu Kez Uyanmadım.
SioNer34 dedi ki;
Tabiki Bir Yabancı Sinema Filmini Biraz'da Kendi Görüşümle Yansıtmaya Çalıştım.
Umarım Bir Sıkıntı Çıkmaz.
Ama Yarısı Benim Düşüncem Yani.